< Vorige
| Volgende >
Les 44 - Pranayama V&A
Het vinden van de rugzenuw
Van: Yogani
Datum: zaterdag 13 december 2003, 15h00
(Nieuwe
lezers: het is aanbevolen dat je bij het begin van de lessen begint
omdat eerdere lessen een voorwaarde zijn voor deze (de
eerste les is "Waarom deze bespreking?").
Vraag: Ik heb een
probleem met het me voorstellen van de ruggengraatszenuw (rugzenuw). Ziet het eruit
als een zenuw of als een buis? U vernoemde beide. Heeft het een kleur,
een smaak, een gevoel, of enig andere zintuiglijke karakteristiek?
Antwoord: We kunnen ons
zonder probleem de ruggengraatszenuw voorstellen als een klein
buisachtig kanaal dat vanaf ons perineum (het punt onderaan, tussen de
anus en de geslachtsorganen) tot het punt tussen de wenkbrauwen gaat.
Tijdens de inademing volgen we het naar boven toe via het midden van de
ruggengraat naar het midden van het hoofd, en draaien dan af naar het
midden van de wenkbrauwen. Tijdens de uitademing volgen we het terug via
dezelfde route naar het perineum, en zo voort, telkens weer gedurende
pranayama. Wanneer we vaststellen dat we niet langer op en neer de route
volgen van de rugzenuw tijdens onze pranayama sessies dan hervatten we
dit simpelweg. We dwingen ons niet een mentaal beeld van de rugzenuw
te maken. We geven er wel de voorkeur aan. De details komen vanzelf wel.
Wat is de
rugzenuw? Wat is dit sushumna ding? Is het iets dat we ons
voortdurend moeten blijven voorstellen tijdens onze pranayama, en dat is
alles ? Gelukkig niet. Zich de rugzenuw voorstellen en deze
volgen tijdens pranayama is slechts het begin. In het begin is het als
een overzicht krijgen van een landstuk waarvan men ons vertelde dat er
een rijke goudader onder ligt. We beginnen met graven en al snel stoten
we op goud. Daarna krijgt het zich voorstellen, het volgen van het
mentale beeld ervan, een heel andere waarde. We zijn aangekomen bij de
goudader en we moeten hem niet verder meer zoeken. We weten waar hij
zich bevindt. Hij schijnt ons recht in ons aangezicht. Onze voorstelling
wordt aangevuld door de groeiende realiteit ervan.
Zo is het zich
voorstellen van de rugzenuw slechts een begin. We moeten ergens
beginnen. Wanneer we het pad steeds weer volgen met de ademhaling dan
gaat er iets gebeuren. Er steekt iets de kop op. Het kunnen
gevoelens zijn. Het kunnen kleuren zijn. Het kunnen geluiden zijn. We
zullen iets ervaren. We gaan gewoon door met oefenen, verliezen ons niet
te veel niet de sensaties die opkomen. Alle zintuigen werken nu
innerlijk, en geleidelijk aan openen we ons voor hen. Hoe we de rugzenuw
eerst zullen bemerken hangt af van onze unieke
gesteldheid , onze unieke manier van zuivering die geschiedt tijdens
beide pranayama en meditatie. Hoe uniek onze wijze van zuivering ook
moge zijn, we ontdekken hetzelfde, de sushumna, de rugzenuw. Op
die manier komen we terecht op onze snelweg naar het oneindige.
Wat we doen
tijdens rugademhaling is het tegelijkertijd vinden van de rugzenuw en het openen ervan.
We vinden hem door hem te openen,
en daarna blijven we hem openen. Het blijft niet lang bij alleen
voorstellingsvermogen.
Weldra voegen we
krachtige onderdelen toe aan onze pranayama oefening die zullen helpen
de rugzenuw sneller te openen. De ademhaling en de verbeelding zullen
veel hulp krijgen. Als je naar goud op zoek bent, dan wil je wel eens
dynamiet gebruiken.. Er is meer dan genoeg dynamiet voorhanden. Je zult
het weldra ontvangen.Dan ga je snel iets wezenlijks ontdekken wanneer je
op en neer gaat met je rugademhaling. De rugzenuw wordt binnenin
voelbaar, tastbaar. Er is minder inbeelding ervan. Je wil er in zijn, je
eigen innerlijke dimensies ervaren. Je wordt vol van extatische straling
en deze straalt van binnen in jou naar buiten uit.
Op zeker moment
kom je tot een vaststelling die tegelijk aangenaam en beangstigend is.
Je beseft dan dat terwijl je op zoek was naar de rugzenuw, deze rugzenuw
op zoek was naar jou. Bij het vinden van de rugzenuw, heeft de rugzenuw
jou ook gevonden. Nu verandert het bezig zijn. Voorheen was jij degene
die zocht, spitte en groef. Het vinden van de rugzenuw verandert dat. Nu
is het de ontwaakte rugzenuw die het zoekwerk doet, die zich binnen in
jou overal verspreidt, elke cel in jou zuivert. Je wordt getuige van een
grote en glorieuze vertoning van kosmische zuivering, en je valt in een
eindeloze afgrond van extase. Het is een nederig makende ervaring, en
een bevredigende. Je bent nu getuige uit eerste hand van wat er
opgenomen is in de geschriften en de teksten van de mensheid sinds
duizenden jaren.
Zo gaat het bij
het vinden van de rugzenuw. Het is alsof je gevonden wordt.
Daarna is het alsof we ons overgeven, het goddelijke werk in ons
toelaten, omdat we niet langer alleen op zoek zijn. Dat waren we nooit.
We zitten nu niet zo maar en doen niets. Er is nog veel meer te doen
voor ons -- veel meer middelen die we kunnen aanwenden om de
transformatie te vergemaklelijken. Zo blijven we onze dagelijkse
oefeningen doen en voegen er meer gevorderde oefeningen aan toe, zoveel
als we graag willen. Niet rusten op onze laueren. We kunnen vol zijn van
extase, maar er is meer, en we zullen niet stoppen.
De
guru is in jou.
< Vorige
| Volgende >